Ağlayalım Atatürk’e

ATATÜRK’ÜN  ADINI AŞIK VEYSEL’İN ŞİİRİNDEN DE SİLİP ATTILAR

BUNU  KÜLTÜR BAKANLIĞI YAPTI  

 ( SİLDİKLERİ İKİ DÖRTLÜK ESKİ YERİNE EKLENDİ )
Ağlayalım Atatürk’e,
Bütün dünya kan ağladı.
Süleyman olmuştu mülke,
Geldi ecel, can ağladı

  ( 1 ) Silinen birinci dörtlük

Şüphesiz bu dünya fani

Tanrı’nın aslanı hani

İnsi cinsi cem’i mahluk

Hepsi birden ağladı

 

Doğu, batı, cenup, şimal
Aman Tanrı bu nasıl hal?
Atatürk’e erdi zeval
Memur, mebusan ağladı

  ( 2 ) Silinen ikinci dörtlük

İskenderi-i Zülkarneyin               

Çalışmadı bunca leğin                        

Her millet Atatürk deyin

Cemiyeti akvam ağladı                    .

Atatürk’ün eserleri,
Söylenecek bundan geri.
Bütün dünyanın her yeri
Ah çekti, vatan ağladı ..

Fabrikalar icat etti
Ata’lığın ispat etti
Varlığın Türk’e terketti
Döndü çark, devran ağladı.

Tren hattı, tayyareler
Türkler giydi hep kareler
Semerkant’la Buhara’lar
İşitti, her yan ağladı ..

Bu ne kuvvet, bu ne kudret
Var idi bunda bir hikmet.
Bütün Türkler, İnönü İsmet
Gözlerinden kan ağladı.

Siz sağ olun Türk gençleri
Çalışanlar kalmaz geri.
Mareşalin askerleri,
Ordular, tümen ağladı.

Zannetme ağlayan gülmez,
Arslan yatağı boş kalmaz.
Yalnız gidenler gelmez
Her gelen insan ağladı.

Uzatma Veysel bu sözü,
Dayanmaz herkesin özü,
Koruyalım yurdumuzu,
Dost değil, düşman ağladı…