Ağlayalım Atatürk’e
ATATÜRK’ÜN ADINI AŞIK VEYSEL’İN ŞİİRİNDEN DE SİLİP ATTILAR
BUNU KÜLTÜR BAKANLIĞI YAPTI
( SİLDİKLERİ İKİ DÖRTLÜK ESKİ YERİNE EKLENDİ )
Ağlayalım Atatürk’e,
Bütün dünya kan ağladı.
Süleyman olmuştu mülke,
Geldi ecel, can ağladı
( 1 ) Silinen birinci dörtlük
Şüphesiz bu dünya fani
Tanrı’nın aslanı hani
İnsi cinsi cem’i mahluk
Hepsi birden ağladı
Doğu, batı, cenup, şimal
Aman Tanrı bu nasıl hal?
Atatürk’e erdi zeval
Memur, mebusan ağladı
( 2 ) Silinen ikinci dörtlük
İskenderi-i Zülkarneyin
Çalışmadı bunca leğin
Her millet Atatürk deyin
Cemiyeti akvam ağladı .
Atatürk’ün eserleri,
Söylenecek bundan geri.
Bütün dünyanın her yeri
Ah çekti, vatan ağladı ..
Fabrikalar icat etti
Ata’lığın ispat etti
Varlığın Türk’e terketti
Döndü çark, devran ağladı.
Tren hattı, tayyareler
Türkler giydi hep kareler
Semerkant’la Buhara’lar
İşitti, her yan ağladı ..
Bu ne kuvvet, bu ne kudret
Var idi bunda bir hikmet.
Bütün Türkler, İnönü İsmet
Gözlerinden kan ağladı.
Siz sağ olun Türk gençleri
Çalışanlar kalmaz geri.
Mareşalin askerleri,
Ordular, tümen ağladı.
Zannetme ağlayan gülmez,
Arslan yatağı boş kalmaz.
Yalnız gidenler gelmez
Her gelen insan ağladı.
Uzatma Veysel bu sözü,
Dayanmaz herkesin özü,
Koruyalım yurdumuzu,
Dost değil, düşman ağladı…